Evrensel İnsani Değerler ve Felsefi Düşünceler Işığında
Eğer Yaratıcı olsaydım, adaleti insanın soluduğu hava kılardım. Kimse aç uyumaz, kimse boynunu bükmezdi. Spinoza'nın dediği gibi:
"Tanrı, doğanın ta kendisidir; yasaları katı ama adildir." (
Bu alıntı felsefi bağlamdadır). Emek asla toprağa düşmeyen bir tohum olurdu. Çünkü benim dünyamda güçlü zayıfı ezmez; mahkeme kapıları değil, insanın içindeki
vicdan konuşurdu.
- KİN TOPRAKLARINA BARIŞ YAĞMURU«
Savaşlar insanın kendi türüne ihanetidir... Kin tohumlarını kökünden sökerdim. Bombaların sustuğu, çocuk kahkahalarının şehirleri doldurduğu bir dünya kurardım. Kierkegaard'ın fısıldadığı gibi:
"Acı, sevginin öğretmenidir." Nefret perdeleri yırtılır, insan gözlerindeki pusu dağılırdı.
Ormanlar yanarken, denizler plastikle boğulurken haykırırdım:
"Sen doğanın efendisi değil, parçasısın!" Ağaç kesen kendi ciğerini kesmiş gibi hissederdi. Zambakların sessiz dilini, kuşların özgürlük şarkısını öğretirdim. Çünkü her canlı,
Yaratan'ın kutsal dengede ördüğü bir ilmekti.
- KALPLERE İLHAM VEREN ÇİY«
İnsanın en büyük savaşı zihnindedir... Her sabah fısıldardım:
"Bugün kendine şefkatle bak." Kin, kıskançlık, korku; insanın kendi kazdığı kuyular. Kierkegaard'ın
"iman şövalyesi" dediği o ruhlar, kalplerini sevgi tapınağına çevirirdi. Boş bir kadeh ancak
Yaratan'ın ilhamını alabilirdi çünkü.
- VİCDAN: YARATAN'IN İÇİMİZDEKİ NEFESİ«
Özgürlük, bilinçle taçlanmalıydı. İnsanın içine
"vicdan pusulası" yerleştirirdim. Spinoza'nın dediği gibi:
"Her seçim, kaderin bir halkasıdır." Ama ben o halkalara merhamet incileri dizerdim. İnsanlar
"kötü"yü neden seçtiğini sorgularken bulurdu özgürlüğü. Tıpkı Edison'un Tesla'ya ettiklerini anlaması gibi...
YARATICI'NIN SON SÖZÜ:
İnsanın mükemmelliğe ulaşma çığlığı, aslında
Yaratan'ın ona bahşettiği cevherdir. Bizler;
✔️ Adaletsizliğe isyan ederken,
✔️ Bir fidan dikerken,
✔️ Kin yerine el uzatırken,
Zaten içimizdeki
ilahi iradeyi yaşatıyoruz.
Belki de mucize şu:
Yaratan, bize kendi yansımamızı gösteren bir ayna... Ve o aynada gördüğümüz: Dünyayı değiştirme cesaretimiz.
O halde soruyorum:
Hangi maddeden başlayacaksınız?
"Çünkü Yaratan'ın sesi, belki de uyanmamızı bekleyen o 'insanlığımızdır'..."
"Çünkü Allah, kalplerimize nakşettiği o 'insanlık cevheri' ile bizi uyanmaya çağırır..."
YORUMLAR