Beş Lira
Yıl 2007,
Aylardan şubat,
Yer Bosna…
Evinde kalan son azığına baktı yaşlı Hıristiyan kadın. Ve gözlerinden süzülen yaşla birlikte dua etti yalvarırcasına Tanrısına...
- Molim vas, pomozite mi Bog... (Lütfen, yardım et Tanrım)
Daha bitmeden duası, kararlı ve nazikçe çalındı kapısı. Korktu. Zira evi köye çok uzaktı, doğru düzgün bir yolu yoktu, kullandığı patikayı da insan boyunda kar kapatmıştı.
Kapıyı açtı çekinerek. Ellerinde yaşlılığın verdiği titreme, göğüs kafesinde savaşın verdiği aciziyetle göz göze geldi sırtlarında erzak kolisi iki asker üniformalı adamla.
Sordu kadın;
- Ti Turski? (Türk müsünüz?)
Sırtındaki koliyi indirip cevapladı adam;
- Da. (Evet)
Kavuşturup ellerini koynunda kısık bir sesle mucizeyi yaşadı ihtiyar. Yaşlı gözlerle bakıp dedi ki;
- Znao sam da ćeš doći... ( Geleceğinizi biliyordum...)
Allah, nerede bir mazlum varsa yardımına bir Türk yollar. Afrika’nın bilmem neresinde Kızılay’ın yardım poşetinde, kardeşiyle düşman Kore’de Türk Şehitliğinde, Bosna’da yardım tünellerinin duvarlarında ki yazılarda, Filistin’de bir çocuğun elindeki taşın gerçek tapusunda, Çin’de elinde erzak poşetiyle tankların önüne dikilen bir Uygurluda, Habeşistan’da bir pirinç tanesinde, Zambiya da bir doktorun titizlikle paylaştırdığı antibiyotikte görebilirsin ülkeni...
İşte bu yüzden iki lira on kuruşluk benzine beş lira ödersin kardeşim.
Gurur duymalısın.
YORUMLAR